Dariusz Michalczewski


Dariusz Stanisław Michalczewski, znany szerzej jako Tiger, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego boksu. Urodził się 5 maja 1968 roku w Gdańsku i od tego momentu jego życie związane było z dyscypliną, która przyniosła mu nie tylko sławę, ale i uznanie na całym świecie.

Jest on byłym mistrzem świata w boksie zawodowym, swoimi osiągnięciami zrzeszającym tytuły federacji takich jak WBO, WBA oraz IBF w kategorii półciężkiej, a także WBO w kategorii junior ciężkiej. Dzięki swoje niezwykłej determinacji oraz umiejętnościom, Michalczewski utrzymywał status niepokonanego pięściarza przez 12 lat.

Jego kariera sportowa to pasmo sukcesów, w tym wiele zwycięstw nad uznawanymi zawodnikami o tytuł mistrza świata – aż 22 przeciwników zostało pokonanych przez niego w tej kategorii. Również w zestawieniu BoxRec zdobył zaszczytne miano największego polskiego zawodnika wszech czasów w klasyfikacji pound for pound.

Po zakończeniu kariery bokserskiej Dariusz Michalczewski nie zniknął z życia publicznego; stał się również znanym przedsiębiorcą oraz osobowością medialną, angażując się w działalność promocyjną i menedżerską w świecie boksu.

Życiorys

Dariusz Michalczewski, znany polski bokser, jest synem Marii i Bogusława Michalczewskich – księgowej oraz radiotechnika związanej z Polskimi Kolejami Państwowymi. Jego ojciec zmarł nagle w 1980 roku w wieku 37 lat po zdiagnozowaniu nowotworu węzłów chłonnych. Wychowywał się wspólnie ze swoim bliźniaczym rodzeństwem – Dagmarą i Tomaszem – w gdańskim blokowisku na Przymorzu, gdzie mieszkali do 1986 roku.

Aspekt artystyczny zarysował się bardzo wcześnie w jego życiu. Jako uczeń Szkoły Podstawowej nr 78 im. mjr Bronisława Lachowicza w Gdańsku brał udział w chórze szkolnym oraz zespole wokalnym przez cztery lata. Następnie podjął naukę w szkole zawodowej, gdzie zdobył zawód stolarza tapicera.

Kariera sportowa

W młodości Michalczewski spróbował swoich sił w różnych dyscyplinach – trenował zarówno zapasy, jak i piłkę nożną. Jego los zmienił się, gdy w wieku 12 lat jego wujek, Józef Baranowski, zaprowadził go na pierwszy trening bokserski do klubu Stoczniowiec Gdańsk, gdzie pierwszym trenerem był Ryszard Broniś. Już 1 maja 1983 roku odbył swoją debiutancką walkę, którą wygrał na punkty w meczu towarzyskim w Słupsku.

W 1985 roku Michalczewski zdobył tytuł mistrza Polski juniorów w wadze półśredniej, a rok później złoty medal młodzieżowych mistrzostw Polski w wadze lekkośredniej. Kolejny ważny sukces przyszedł w postaci brązowego medalu na Mistrzostwach Europy Juniorów w Kopenhadze w 1986 roku, po przegranej walce z Błagojem Sokołowem. Latem tego samego roku Michalczewski wyprowadził się z rodzinnego domu do Słupska, aby lepiej rozwijać swoje umiejętności bokserskie, reprezentując tam klub Czarnych w latach 1987-1988. W 1987 roku zdobył tytuł mistrza Polski seniorów w wadze lekkośredniej.

24 kwietnia 1988 roku nie powrócił do Polski z wyjazdu z ekipy bokserskiej do RFN, co zakończyło jego amatorską karierę i rozpoczęło zawodową. Po tym incydencie został dożywotnio zdyskwalifikowany przez Polski Związek Bokserski. W lipcu 1988 roku uzyskał niemieckie obywatelstwo i kontynuował swoje treningi w Bayer 04 Leverkusen pod okiem trenera Fritza Sdunka. Dodatkowo pracował w różnych zawodach, w tym jako dekarz i mechanik. W 1991 roku zdobył tytuł mistrza Europy w wadze półciężkiej w Göteborgu, odnosząc 139 zwycięstw w 150 amatorskich walkach, w tym 89 przez KO.

RokTytuł
1985Mistrz Polski Juniorów
1986Mistrz Polski Juniorów
1986Brązowy medal Mistrzostw Europy Juniorów w Danii
1987Mistrzostwo Polski Seniorów
1991Mistrzostwo Europy Seniorów w wadze półciężkiej

W sierpniu 1991 roku Michalczewski przeszedł na zawodowstwo, podpisując kontrakt z Universum Box-Promotion w Hamburgu, gdzie jego promotorem został Klaus-Peter Kohl. Na zawodowym ringu zadebiutował 16 września 1991 roku, pokonując Frederica Portera przez TKO w drugiej rundzie. W kolejnych latach zdobył wiele prestiżowych tytułów, w tym mistrza świata WBO w wadze półciężkiej oraz mistrza w kategorii junior ciężkiej.

14 września 2002 roku Michalczewski stoczył swój pierwszy pojedynek w barwach Polski, przed którym odegrano hymn. Tego dnia, po raz 22, obronił tytuł mistrza świata w wadze półciężkiej, pokonując Jamajczyka Richarda Halla przez TKO. Rok 2003 przyniósł mu pierwszą porażkę z Julio Cesarem Gonzalezem, a w 2005 roku ogłosił zakończenie kariery bokserskiej, mając na koncie 50 walk, z czego 48 wygrał.

RokTytuł
1992Mistrzostwo Niemiec w wadze półciężkiej
1993Mistrz Świata IBF w wadze półciężkiej
1994Mistrz Świata WBO w wadze półciężkiej
1997Mistrz Świata WBO w wadze półciężkiej
1997Mistrz Świata WBA w wadze półciężkiej
1997Mistrz Świata IBF w wadze półciężkiej
2002„Champion wszech czasów” WBO

Działalność społeczna i charytatywna

Po zakończeniu kariery sportowej Michalczewski angażował się w różne działania społeczne. W 2003 roku założył fundację o nazwie „Równe Szanse”, która ma na celu wspieranie młodzieży z zagrożonych środowisk. Fundacja angażuje się w wiele inicjatyw bokserskich i patronuje różnym wydarzeniom sportowym w Polsce. W 2006 roku został odznaczony Medalem Księcia Mściwoja II za łączenie sukcesów sportowych z działalnością na rzecz miasta.

W 2014 roku publicznie wsparł Kampanię Przeciw Homofobii, opowiadając się za wprowadzeniem związków partnerskich w Polsce oraz walcząc z homofobią. W 2015 roku poparł kandydaturę Bronisława Komorowskiego w wyborach prezydenckich.

Pozostałe przedsięwzięcia

W życiu artystycznym Michalczewski również odnosił sukcesy. W 1995 roku pojawił się w teledysku do piosenki Marka Wahlberga „No Mercy (The Fist of the Tiger)”, a dwa lata później wystąpił w filmie „Tatort – Bienzle und der Champion”. W latach 90. otworzył „Tiger-Pub” w Gdańsku oraz inne filie w Warszawie i Szczecinie, a także stworzył markę napoju energetycznego Tiger Energy Drink, z której zyski przekazuje na działalność charytatywną. Michalczewski stał się także inwestorem w centrum handlowym Manhattan w Gdańsku.

W 2002 roku razem z Janem Borysewiczem wystąpił na koncercie zespołu Scorpions, a w 2004 roku jego autobiografia „Dariusz Michalczewski – Silniejszy niż strach. Moje życie” trafiła do księgarń. Z kolei w 2005 roku zagrał epizod w serialu „Sąsiedzi” oraz uczestniczył w programie rozrywkowym Polsatu – Show!Time.

W 2015 roku nakładem wydawnictwa Agora ukazała się jego druga autobiografia, pt. „Tiger. Bez cenzury”, rozmowy przeprowadzone przez Macieja Drzewickiego i Grzegorza Kubickiego. W 2024 roku został pokazany w teledysku do coveru utworu „Bezdroża” Sylwii Grzeszczak, napisanym przez Katarzynę Zarkesh.

Rezultaty w boksie

Aktualne osiągnięcia Dariusza Michalczewskiego w boksie są imponujące i stanowią dowód jego umiejętności oraz determinacji na ringu. W poniższej tabeli przedstawione są szczegółowe dane dotyczące jego walk oraz osiągnięć.

Liczba walkLiczba wygranychLiczba przegranych
Nokauty381
Decyzje71
Dyskwalifikacje30

Legenda wyników boxingowych zawiera różne kategorie walk, takie jak:

  • DQ – dyskwalifikacja,
  • KO – nokaut,
  • MD – decyzja większości sędziów,
  • NC – uznane za nieodbyte,
  • PTS – walka zakończona na punkty,
  • RSC – walka zatrzymana przez sędziego,
  • RSCO – walka zatrzymana przez sędziego z powodu zdeklasowania przeciwnika,
  • RTD – techniczna decyzja sędziów,
  • SD – niejednogłośna decyzja sędziów,
  • TKO – techniczny nokaut,
  • UD – jednogłośna decyzja sędziów,
  • WO – walkower.

Poniżej znajduje się zestawienie najważniejszych wyników Dariusza Michalczewskiego z jego walk, które dokładnie ilustruje jego rekord i osiągnięcia.

WalkaRezultatRekordPrzeciwnikTypRunda, czasDataLokalizacjaUwagi
50Porażka48–2Fabrice TiozzoTKO6 (12), 2:0526 lutego 2005Color Line Arena, Hamburg, NiemcyUtrata pasa WBA w kategorii półciężkiej.
49Porażka48–1Julio César GonzálezSD1218 października 2003Color Line Arena, Hamburg, NiemcyUtrata pasa WBO oraz tytułu liniowego w wadze półciężkiej.
48Wygrana48–0Derrick HarmonKO9 (12)29 marca 2003Color Line Arena, Hamburg, NiemcyObrona pasa WBO i tytułu liniowego w wadze półciężkiej.
47Wygrana47–0Richard HallTKO10 (12)14 września 2002Volkswagen Halle, Brunszwik, NiemcyObronił pas WBO oraz tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
46Wygrana46–0Joey DeGrandisKO2 (12)20 kwietnia 2002Hala Olivia, Gdańsk, PolskaObronił pas WBO oraz tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
45Wygrana45–0Richard HallTKO11 (12), 1:5015 grudnia 2001Estrel Hotel, Berlin, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
44Wygrana44–0Alejandro LakatosKO9 (12), 1:355 maja 2001Volkswagen Halle, Brunszwik, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
43Wygrana43–0Ka-Dy KingTKO7 (12), 0:2816 grudnia 2000Grugahalle, Essen, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
42Wygrana42–0Graciano RocchigianiTKO10 (12), 3:0015 kwietnia 2000Preussag Arena, Hanower, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
41Wygrana41–0Montell GriffinTKO4 (12), 2:5928 sierpnia 1999Stadthalle, Brema, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
40Wygrana40–0Muslim BiarsłanowTKO7 (12), 1:413 kwietnia 1999Stadthalle, Brema, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
39Wygrana39–0Drake ThadziTKO9 (12), 1:4512 grudnia 1998Ballsporthalle, Frankfurt, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
38Wygrana38–0Mark PrinceKO8 (12)19 września 1998Arena Oberhausen, Oberhausen, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
37Wygrana37–0Andrea MagiTKO4 (12)20 marca 1998Ballsporthalle, Frankfurt, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
36Wygrana36–0Darren ZennerRTD6 (12), 3:0013 grudnia 1997Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
35Wygrana35–0Nicky PiperTKO7 (12), 3:004 października 1997Stadionsporthalle, Hanower, NiemcyObronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej.
34Wygrana34–0Virgil HillUD1213 czerwca 1997Arena Oberhausen, Oberhausen, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
Zdobył tytuły WBA, IBF oraz liniowy w wadze półciężkiej.
33Wygrana33–0Christophe GirardTKO8 (12)13 grudnia 1996Stadionsporthalle, Hanower, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
32Wygrana32–0Graciano RocchigianiDQ7 (12), 3:0010 sierpnia 1996Wilhelm-Koch-Stadion, Hamburg, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
Rocchigiani został zdyskwalifikowany za ciosy podczas klinczu.
31Wygrana31–0Christophe GirardUD128 czerwca 1996Sporthalle, Kolonia, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
30Wygrana30–0Asluddin UmarowTKO5 (12), 2:306 kwietnia 1996Stadionsporthalle, Hanower, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
29Wygrana29–0Philippe MichelUD127 października 1995Festhalle, Frankfurt, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
28Wygrana28–0Everardo Armenta Jr.KO5 (12), 2:5919 sierpnia 1995Eisstadion an der Brehmstraße, Düsseldorf, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
27Wygrana27–0Paul CarloKO4 (12), 2:4620 maja 1995Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
26Wygrana26–0Roberto DominguezKO2 (12), 1:0511 marca 1995Sporthalle, Kolonia, NiemcyObronił pas WBO w wadze półciężkiej.
25Wygrana25–0Néstor Hipolito GiovanniniKO10 (12), 1:2517 grudnia 1994Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyZdobył pas WBO w wadze junior ciężkiej.
24Wygrana24–0Leeonzer BarberUD1210 września 1994Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyZdobył pas WBO w wadze półciężkiej.
23Wygrana23–0Melvin WynnKO2, 3:0528 maja 1994Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, Niemcy_
22Wygrana22–0David DavisKO7 (10)23 kwietnia 1994Sporthalle Bildungszentrum, Halle, Niemcy_
21Wygrana21–0David VedderDQ119 lutego 1994Sporthalle Wandsbek, Hamburg, Niemcy_
20Wygrana20–0Sergio Daniel MeraniTD9 (12)20 listopada 1993Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyObronił pas IBF Inter-Continental w wadze półciężkiej.
19Wygrana19–0Mwehu BeyaPTS1211 września 1993Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, NiemcyObronił pas IBF Inter-Continental w wadze półciężkiej.
18Wygrana18–0Juan Alberto BarreroKO5 (10)26 czerwca 1993Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy_
17Wygrana17–0Noel MageeTKO8 (12)22 maja 1993Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, NiemcyZdobył wakujący pas IBF Inter-Continental w wadze półciężkiej.
16Wygrana16–0Pat AlleyKO43 kwietnia 1993Sporthalle Wandsbek, Hamburg, Niemcy_
15Wygrana15–0Ali SaidiKO10 (10)13 lutego 1993Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, NiemcyZdobył niemiecki międzynarodowy pas w wadze półciężkiej.
14Wygrana14–0Willie McDonaldKO2 (8)12 stycznia 1993Saaltheater Geulen, Akwizgran, Niemcy_
13Wygrana13–0Mike PeakPTS88 grudnia 1992Legiencenter, Hamburg, Niemcy_
12Wygrana12–0Keith WilliamsTKO217 listopada 1992Holstentorhalle, Lubeka, Niemcy_
11Wygrana11–0Cecil SimmsKO27 listopada 1992Sporthalle, Kolonia, Niemcy_
10Wygrana10–0Steve McCarthyDQ3 (10), 2:5929 października 1992Legiencenter, Hamburg, NiemcyMcCarthy zdyskwalifikowany za celowe uderzenie głową.
9Wygrana9–0Sylvester WhiteTKO528 sierpnia 1992Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, Niemcy_
8Wygrana8–0Richard BustinKO4 (8)27 czerwca 1992Hotel, Quinta do Lago, Portugalia_
7Wygrana7–0Terrence WrightTKO222 maja 1992Dinslaken, Niemcy_
6Wygrana6–0Robert JohnsonTKO2 (8), 2:414 kwietnia 1992Düsseldorf, Niemcy_
5Wygrana5–0Sean MannionTKO321 lutego 1992Legiencenter, Hamburg, Niemcy_
4Wygrana4–0Yves MonsieurTKO4 (8)28 stycznia 1992Legiencenter, Hamburg, Niemcy_
3Wygrana3–0Zoltán HabdaTKO2 (6)10 stycznia 1992Saaltheater Geulen, Akwizgran, Niemcy_
2Wygrana2–0Peter CenkiTKO215 października 1991Legiencenter, Hamburg, Niemcy_
1Wygrana1–0Frederic PorterTKO216 września 1991Legiencenter, Hamburg, Niemcy_

Życie prywatne

W życiu osobistym Dariusza Michalczewskiego odegrało rolę kilka znaczących relacji. Jego pierwszą małżonką była Dorota Chwaszczyńska, z którą wziął ślub 17 października 1987 roku. Ich małżeństwo zakończyło się rozwodem w lipcu 1991, jednak para ponownie postanowiła związać się ze sobą, co miało miejsce 19 marca 1995 roku. Ich związek zakończył się rozwodem po raz drugi 30 listopada 2004. Z tej relacji para doczekała się dwóch synów: Michała, który urodził się w 1987 roku, oraz Nicolasa, urodzonego w 1991 roku.

Od 2006 do 2008 roku związany był z Patrycją Ossowską, z którą spotykał się od roku 2000. Kolejnym ważnym krokiem w jego życiu osobistym było małżeństwo z Barbarą Imos, które miało miejsce w kwietniu 2009 roku. Para ma wspólnego syna Dariusza, urodzonego w 2009 roku, oraz córkę Nel, która przyszła na świat w 2015 roku.

Filmografia

Filmografia Dariusza Michalczewskiego jest ciekawym zbiorem jego dokonań w świecie kina.

  • 1998: Tatort – Bienzle und der Champion,
  • 1999: Modern Talking 1998/1999,
  • 2004: Der Tag der Ehre – Entscheidung im Boxring,
  • 2005: Sąsiedzi,
  • 2006: Tiger,
  • 2007: Nie ma takiego numeru.

Każdy z tych filmów przyczynia się do jego różnorodnej kariery artystycznej.

Udział w telewizyjnych programach rozrywkowych (wybór)

Dariusz Michalczewski to jedna z najbardziej znanych postaci w polskim sporcie, który swój wpływ wykraczał daleko poza ring bokserski. Nie tylko odnosił spektakularne sukcesy na arenie międzynarodowej, ale również brał udział w licznych programach telewizyjnych, które przyczyniły się do jego popularności. Oto niektóre z wybranych programów rozrywkowych, w których wystąpił przez lata.

  • 2003: Jak łyse konie w TVN,
  • 2004: Rozmowy w toku w TVN,
  • 2005: Mamy Cię! w TVN,
  • 2006: Szymon Majewski Show w TVN,
  • 2007: Dzień kangura – Polsat,
  • 2008: Piotr Bałtroczyk na żywo – Polsat,
  • 2009: Wojownicy – Polsat Play,
  • 2009: Szymon Majewski Show w TVN,
  • 2009: Cribs w MTV,
  • 2009: Jazda figurowa w TV4,
  • 2010: On i ona – Polsat,
  • 2010: Zacisze gwiazd – TVP1,
  • 2010: Dzień z mistrzem – Orange Sport,
  • 2010: Grunt to rodzinka – Polsat Café,
  • 2010: Męski Punkt Widzenia – Polsat Café,
  • 2011: Paula Flashing Lights – iTV,
  • 2011: W roli głównej – TVN Style,
  • 2012: Czempioni w Plusie – Canal+ Sport,
  • 2012: Prawdę mówiąc – TVP Info,
  • 2012: Granice kariery – Polsat Play,
  • 2013: Reporter Polski – TVP2,
  • 2013: As wywiadu – Sport Klub,
  • 2013: Kultowe rozmowy – TVP3,
  • 2014: As wywiadu – Sport Klub,
  • 2015: Paranienormalni Tonight – TVP2,
  • 2021: Turbo Kozak – Canal+ Sport.

Programy zagraniczne

  • 1998: Die Ulla Kock am Brink Show,
  • 1999: Die Lotto-Show,
  • 1999: Ein Herz für Kinder,
  • 2000–2005: NDR Talk Show,
  • 2001: Klinikum Berlin Mitte – Leben in Bereitschaft,
  • 2003: Rent-a-Pocher,
  • 2003: Das aktuelle Sportstudio,
  • 2003: Menschen bei Maischberger,
  • 2005–2008: Die Johannes B. Kerner Show,
  • 2005: TV total (odc. Wok-WM #3),
  • 2005: Rent-a-Pocher,
  • 2006: Pochers WM-Countdown,
  • 2006: Panda, Gorilla & Co.,
  • 2007: Entern oder Kentern,
  • 2007: TV total (odc. McFit Fight Night),
  • 2008: TV total (odc. Autoball Europameisterschaft),
  • 2014: Markus Lanz.

Teledyski

  • 1995: „No Mercy” – Marky Mark,
  • 2012: „So Wat U Wonna Do?” – DOD (Kaszalot, Zawodnik) feat. Hurragun Crew (Wojtas, Sensi, Tytson) & Liroy,
  • 2024: „Bezdroża” Sylwia Grzeszczak cover – Katarzyna Zarkesh.

Udział Dariusza Michalczewskiego w telewizyjnych programach rozrywkowych jest doskonałym przykładem na to, jak sportowiec może wykorzystać swoją popularność i zyskać sympatię publiczności poprzez różne formy mediów. Od występów w programach krajowych po gościnne występy w telewizji zagranicznej, jego osiągnięcia na małym ekranie są równie imponujące jak te na ringu.


Oceń: Dariusz Michalczewski

Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:12