Dariusz Stanisław Michalczewski, znany szerzej jako Tiger, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego boksu. Urodził się 5 maja 1968 roku w Gdańsku i od tego momentu jego życie związane było z dyscypliną, która przyniosła mu nie tylko sławę, ale i uznanie na całym świecie.
Jest on byłym mistrzem świata w boksie zawodowym, swoimi osiągnięciami zrzeszającym tytuły federacji takich jak WBO, WBA oraz IBF w kategorii półciężkiej, a także WBO w kategorii junior ciężkiej. Dzięki swoje niezwykłej determinacji oraz umiejętnościom, Michalczewski utrzymywał status niepokonanego pięściarza przez 12 lat.
Jego kariera sportowa to pasmo sukcesów, w tym wiele zwycięstw nad uznawanymi zawodnikami o tytuł mistrza świata – aż 22 przeciwników zostało pokonanych przez niego w tej kategorii. Również w zestawieniu BoxRec zdobył zaszczytne miano największego polskiego zawodnika wszech czasów w klasyfikacji pound for pound.
Po zakończeniu kariery bokserskiej Dariusz Michalczewski nie zniknął z życia publicznego; stał się również znanym przedsiębiorcą oraz osobowością medialną, angażując się w działalność promocyjną i menedżerską w świecie boksu.
Życiorys
Dariusz Michalczewski, znany polski bokser, jest synem Marii i Bogusława Michalczewskich – księgowej oraz radiotechnika związanej z Polskimi Kolejami Państwowymi. Jego ojciec zmarł nagle w 1980 roku w wieku 37 lat po zdiagnozowaniu nowotworu węzłów chłonnych. Wychowywał się wspólnie ze swoim bliźniaczym rodzeństwem – Dagmarą i Tomaszem – w gdańskim blokowisku na Przymorzu, gdzie mieszkali do 1986 roku.
Aspekt artystyczny zarysował się bardzo wcześnie w jego życiu. Jako uczeń Szkoły Podstawowej nr 78 im. mjr Bronisława Lachowicza w Gdańsku brał udział w chórze szkolnym oraz zespole wokalnym przez cztery lata. Następnie podjął naukę w szkole zawodowej, gdzie zdobył zawód stolarza tapicera.
Kariera sportowa
W młodości Michalczewski spróbował swoich sił w różnych dyscyplinach – trenował zarówno zapasy, jak i piłkę nożną. Jego los zmienił się, gdy w wieku 12 lat jego wujek, Józef Baranowski, zaprowadził go na pierwszy trening bokserski do klubu Stoczniowiec Gdańsk, gdzie pierwszym trenerem był Ryszard Broniś. Już 1 maja 1983 roku odbył swoją debiutancką walkę, którą wygrał na punkty w meczu towarzyskim w Słupsku.
W 1985 roku Michalczewski zdobył tytuł mistrza Polski juniorów w wadze półśredniej, a rok później złoty medal młodzieżowych mistrzostw Polski w wadze lekkośredniej. Kolejny ważny sukces przyszedł w postaci brązowego medalu na Mistrzostwach Europy Juniorów w Kopenhadze w 1986 roku, po przegranej walce z Błagojem Sokołowem. Latem tego samego roku Michalczewski wyprowadził się z rodzinnego domu do Słupska, aby lepiej rozwijać swoje umiejętności bokserskie, reprezentując tam klub Czarnych w latach 1987-1988. W 1987 roku zdobył tytuł mistrza Polski seniorów w wadze lekkośredniej.
24 kwietnia 1988 roku nie powrócił do Polski z wyjazdu z ekipy bokserskiej do RFN, co zakończyło jego amatorską karierę i rozpoczęło zawodową. Po tym incydencie został dożywotnio zdyskwalifikowany przez Polski Związek Bokserski. W lipcu 1988 roku uzyskał niemieckie obywatelstwo i kontynuował swoje treningi w Bayer 04 Leverkusen pod okiem trenera Fritza Sdunka. Dodatkowo pracował w różnych zawodach, w tym jako dekarz i mechanik. W 1991 roku zdobył tytuł mistrza Europy w wadze półciężkiej w Göteborgu, odnosząc 139 zwycięstw w 150 amatorskich walkach, w tym 89 przez KO.
Rok | Tytuł |
---|---|
1985 | Mistrz Polski Juniorów |
1986 | Mistrz Polski Juniorów |
1986 | Brązowy medal Mistrzostw Europy Juniorów w Danii |
1987 | Mistrzostwo Polski Seniorów |
1991 | Mistrzostwo Europy Seniorów w wadze półciężkiej |
W sierpniu 1991 roku Michalczewski przeszedł na zawodowstwo, podpisując kontrakt z Universum Box-Promotion w Hamburgu, gdzie jego promotorem został Klaus-Peter Kohl. Na zawodowym ringu zadebiutował 16 września 1991 roku, pokonując Frederica Portera przez TKO w drugiej rundzie. W kolejnych latach zdobył wiele prestiżowych tytułów, w tym mistrza świata WBO w wadze półciężkiej oraz mistrza w kategorii junior ciężkiej.
14 września 2002 roku Michalczewski stoczył swój pierwszy pojedynek w barwach Polski, przed którym odegrano hymn. Tego dnia, po raz 22, obronił tytuł mistrza świata w wadze półciężkiej, pokonując Jamajczyka Richarda Halla przez TKO. Rok 2003 przyniósł mu pierwszą porażkę z Julio Cesarem Gonzalezem, a w 2005 roku ogłosił zakończenie kariery bokserskiej, mając na koncie 50 walk, z czego 48 wygrał.
Rok | Tytuł |
---|---|
1992 | Mistrzostwo Niemiec w wadze półciężkiej |
1993 | Mistrz Świata IBF w wadze półciężkiej |
1994 | Mistrz Świata WBO w wadze półciężkiej |
1997 | Mistrz Świata WBO w wadze półciężkiej |
1997 | Mistrz Świata WBA w wadze półciężkiej |
1997 | Mistrz Świata IBF w wadze półciężkiej |
2002 | „Champion wszech czasów” WBO |
Działalność społeczna i charytatywna
Po zakończeniu kariery sportowej Michalczewski angażował się w różne działania społeczne. W 2003 roku założył fundację o nazwie „Równe Szanse”, która ma na celu wspieranie młodzieży z zagrożonych środowisk. Fundacja angażuje się w wiele inicjatyw bokserskich i patronuje różnym wydarzeniom sportowym w Polsce. W 2006 roku został odznaczony Medalem Księcia Mściwoja II za łączenie sukcesów sportowych z działalnością na rzecz miasta.
W 2014 roku publicznie wsparł Kampanię Przeciw Homofobii, opowiadając się za wprowadzeniem związków partnerskich w Polsce oraz walcząc z homofobią. W 2015 roku poparł kandydaturę Bronisława Komorowskiego w wyborach prezydenckich.
Pozostałe przedsięwzięcia
W życiu artystycznym Michalczewski również odnosił sukcesy. W 1995 roku pojawił się w teledysku do piosenki Marka Wahlberga „No Mercy (The Fist of the Tiger)”, a dwa lata później wystąpił w filmie „Tatort – Bienzle und der Champion”. W latach 90. otworzył „Tiger-Pub” w Gdańsku oraz inne filie w Warszawie i Szczecinie, a także stworzył markę napoju energetycznego Tiger Energy Drink, z której zyski przekazuje na działalność charytatywną. Michalczewski stał się także inwestorem w centrum handlowym Manhattan w Gdańsku.
W 2002 roku razem z Janem Borysewiczem wystąpił na koncercie zespołu Scorpions, a w 2004 roku jego autobiografia „Dariusz Michalczewski – Silniejszy niż strach. Moje życie” trafiła do księgarń. Z kolei w 2005 roku zagrał epizod w serialu „Sąsiedzi” oraz uczestniczył w programie rozrywkowym Polsatu – Show!Time.
W 2015 roku nakładem wydawnictwa Agora ukazała się jego druga autobiografia, pt. „Tiger. Bez cenzury”, rozmowy przeprowadzone przez Macieja Drzewickiego i Grzegorza Kubickiego. W 2024 roku został pokazany w teledysku do coveru utworu „Bezdroża” Sylwii Grzeszczak, napisanym przez Katarzynę Zarkesh.
Rezultaty w boksie
Aktualne osiągnięcia Dariusza Michalczewskiego w boksie są imponujące i stanowią dowód jego umiejętności oraz determinacji na ringu. W poniższej tabeli przedstawione są szczegółowe dane dotyczące jego walk oraz osiągnięć.
Liczba walk | Liczba wygranych | Liczba przegranych |
---|---|---|
Nokauty | 38 | 1 |
Decyzje | 7 | 1 |
Dyskwalifikacje | 3 | 0 |
Legenda wyników boxingowych zawiera różne kategorie walk, takie jak:
- DQ – dyskwalifikacja,
- KO – nokaut,
- MD – decyzja większości sędziów,
- NC – uznane za nieodbyte,
- PTS – walka zakończona na punkty,
- RSC – walka zatrzymana przez sędziego,
- RSCO – walka zatrzymana przez sędziego z powodu zdeklasowania przeciwnika,
- RTD – techniczna decyzja sędziów,
- SD – niejednogłośna decyzja sędziów,
- TKO – techniczny nokaut,
- UD – jednogłośna decyzja sędziów,
- WO – walkower.
Poniżej znajduje się zestawienie najważniejszych wyników Dariusza Michalczewskiego z jego walk, które dokładnie ilustruje jego rekord i osiągnięcia.
Walka | Rezultat | Rekord | Przeciwnik | Typ | Runda, czas | Data | Lokalizacja | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
50 | Porażka | 48–2 | Fabrice Tiozzo | TKO | 6 (12), 2:05 | 26 lutego 2005 | Color Line Arena, Hamburg, Niemcy | Utrata pasa WBA w kategorii półciężkiej. |
49 | Porażka | 48–1 | Julio César González | SD | 12 | 18 października 2003 | Color Line Arena, Hamburg, Niemcy | Utrata pasa WBO oraz tytułu liniowego w wadze półciężkiej. |
48 | Wygrana | 48–0 | Derrick Harmon | KO | 9 (12) | 29 marca 2003 | Color Line Arena, Hamburg, Niemcy | Obrona pasa WBO i tytułu liniowego w wadze półciężkiej. |
47 | Wygrana | 47–0 | Richard Hall | TKO | 10 (12) | 14 września 2002 | Volkswagen Halle, Brunszwik, Niemcy | Obronił pas WBO oraz tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
46 | Wygrana | 46–0 | Joey DeGrandis | KO | 2 (12) | 20 kwietnia 2002 | Hala Olivia, Gdańsk, Polska | Obronił pas WBO oraz tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
45 | Wygrana | 45–0 | Richard Hall | TKO | 11 (12), 1:50 | 15 grudnia 2001 | Estrel Hotel, Berlin, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
44 | Wygrana | 44–0 | Alejandro Lakatos | KO | 9 (12), 1:35 | 5 maja 2001 | Volkswagen Halle, Brunszwik, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
43 | Wygrana | 43–0 | Ka-Dy King | TKO | 7 (12), 0:28 | 16 grudnia 2000 | Grugahalle, Essen, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
42 | Wygrana | 42–0 | Graciano Rocchigiani | TKO | 10 (12), 3:00 | 15 kwietnia 2000 | Preussag Arena, Hanower, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
41 | Wygrana | 41–0 | Montell Griffin | TKO | 4 (12), 2:59 | 28 sierpnia 1999 | Stadthalle, Brema, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
40 | Wygrana | 40–0 | Muslim Biarsłanow | TKO | 7 (12), 1:41 | 3 kwietnia 1999 | Stadthalle, Brema, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
39 | Wygrana | 39–0 | Drake Thadzi | TKO | 9 (12), 1:45 | 12 grudnia 1998 | Ballsporthalle, Frankfurt, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
38 | Wygrana | 38–0 | Mark Prince | KO | 8 (12) | 19 września 1998 | Arena Oberhausen, Oberhausen, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
37 | Wygrana | 37–0 | Andrea Magi | TKO | 4 (12) | 20 marca 1998 | Ballsporthalle, Frankfurt, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
36 | Wygrana | 36–0 | Darren Zenner | RTD | 6 (12), 3:00 | 13 grudnia 1997 | Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
35 | Wygrana | 35–0 | Nicky Piper | TKO | 7 (12), 3:00 | 4 października 1997 | Stadionsporthalle, Hanower, Niemcy | Obronił pas WBO i tytuł liniowy w wadze półciężkiej. |
34 | Wygrana | 34–0 | Virgil Hill | UD | 12 | 13 czerwca 1997 | Arena Oberhausen, Oberhausen, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. Zdobył tytuły WBA, IBF oraz liniowy w wadze półciężkiej. |
33 | Wygrana | 33–0 | Christophe Girard | TKO | 8 (12) | 13 grudnia 1996 | Stadionsporthalle, Hanower, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. |
32 | Wygrana | 32–0 | Graciano Rocchigiani | DQ | 7 (12), 3:00 | 10 sierpnia 1996 | Wilhelm-Koch-Stadion, Hamburg, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. Rocchigiani został zdyskwalifikowany za ciosy podczas klinczu. |
31 | Wygrana | 31–0 | Christophe Girard | UD | 12 | 8 czerwca 1996 | Sporthalle, Kolonia, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. |
30 | Wygrana | 30–0 | Asluddin Umarow | TKO | 5 (12), 2:30 | 6 kwietnia 1996 | Stadionsporthalle, Hanower, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. |
29 | Wygrana | 29–0 | Philippe Michel | UD | 12 | 7 października 1995 | Festhalle, Frankfurt, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. |
28 | Wygrana | 28–0 | Everardo Armenta Jr. | KO | 5 (12), 2:59 | 19 sierpnia 1995 | Eisstadion an der Brehmstraße, Düsseldorf, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. |
27 | Wygrana | 27–0 | Paul Carlo | KO | 4 (12), 2:46 | 20 maja 1995 | Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. |
26 | Wygrana | 26–0 | Roberto Dominguez | KO | 2 (12), 1:05 | 11 marca 1995 | Sporthalle, Kolonia, Niemcy | Obronił pas WBO w wadze półciężkiej. |
25 | Wygrana | 25–0 | Néstor Hipolito Giovannini | KO | 10 (12), 1:25 | 17 grudnia 1994 | Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy | Zdobył pas WBO w wadze junior ciężkiej. |
24 | Wygrana | 24–0 | Leeonzer Barber | UD | 12 | 10 września 1994 | Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy | Zdobył pas WBO w wadze półciężkiej. |
23 | Wygrana | 23–0 | Melvin Wynn | KO | 2, 3:05 | 28 maja 1994 | Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, Niemcy | _ |
22 | Wygrana | 22–0 | David Davis | KO | 7 (10) | 23 kwietnia 1994 | Sporthalle Bildungszentrum, Halle, Niemcy | _ |
21 | Wygrana | 21–0 | David Vedder | DQ | 1 | 19 lutego 1994 | Sporthalle Wandsbek, Hamburg, Niemcy | _ |
20 | Wygrana | 20–0 | Sergio Daniel Merani | TD | 9 (12) | 20 listopada 1993 | Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy | Obronił pas IBF Inter-Continental w wadze półciężkiej. |
19 | Wygrana | 19–0 | Mwehu Beya | PTS | 12 | 11 września 1993 | Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, Niemcy | Obronił pas IBF Inter-Continental w wadze półciężkiej. |
18 | Wygrana | 18–0 | Juan Alberto Barrero | KO | 5 (10) | 26 czerwca 1993 | Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy | _ |
17 | Wygrana | 17–0 | Noel Magee | TKO | 8 (12) | 22 maja 1993 | Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, Niemcy | Zdobył wakujący pas IBF Inter-Continental w wadze półciężkiej. |
16 | Wygrana | 16–0 | Pat Alley | KO | 4 | 3 kwietnia 1993 | Sporthalle Wandsbek, Hamburg, Niemcy | _ |
15 | Wygrana | 15–0 | Ali Saidi | KO | 10 (10) | 13 lutego 1993 | Alsterdorfer Sporthalle, Hamburg, Niemcy | Zdobył niemiecki międzynarodowy pas w wadze półciężkiej. |
14 | Wygrana | 14–0 | Willie McDonald | KO | 2 (8) | 12 stycznia 1993 | Saaltheater Geulen, Akwizgran, Niemcy | _ |
13 | Wygrana | 13–0 | Mike Peak | PTS | 8 | 8 grudnia 1992 | Legiencenter, Hamburg, Niemcy | _ |
12 | Wygrana | 12–0 | Keith Williams | TKO | 2 | 17 listopada 1992 | Holstentorhalle, Lubeka, Niemcy | _ |
11 | Wygrana | 11–0 | Cecil Simms | KO | 2 | 7 listopada 1992 | Sporthalle, Kolonia, Niemcy | _ |
10 | Wygrana | 10–0 | Steve McCarthy | DQ | 3 (10), 2:59 | 29 października 1992 | Legiencenter, Hamburg, Niemcy | McCarthy zdyskwalifikowany za celowe uderzenie głową. |
9 | Wygrana | 9–0 | Sylvester White | TKO | 5 | 28 sierpnia 1992 | Tivoli Eissporthalle, Akwizgran, Niemcy | _ |
8 | Wygrana | 8–0 | Richard Bustin | KO | 4 (8) | 27 czerwca 1992 | Hotel, Quinta do Lago, Portugalia | _ |
7 | Wygrana | 7–0 | Terrence Wright | TKO | 2 | 22 maja 1992 | Dinslaken, Niemcy | _ |
6 | Wygrana | 6–0 | Robert Johnson | TKO | 2 (8), 2:41 | 4 kwietnia 1992 | Düsseldorf, Niemcy | _ |
5 | Wygrana | 5–0 | Sean Mannion | TKO | 3 | 21 lutego 1992 | Legiencenter, Hamburg, Niemcy | _ |
4 | Wygrana | 4–0 | Yves Monsieur | TKO | 4 (8) | 28 stycznia 1992 | Legiencenter, Hamburg, Niemcy | _ |
3 | Wygrana | 3–0 | Zoltán Habda | TKO | 2 (6) | 10 stycznia 1992 | Saaltheater Geulen, Akwizgran, Niemcy | _ |
2 | Wygrana | 2–0 | Peter Cenki | TKO | 2 | 15 października 1991 | Legiencenter, Hamburg, Niemcy | _ |
1 | Wygrana | 1–0 | Frederic Porter | TKO | 2 | 16 września 1991 | Legiencenter, Hamburg, Niemcy | _ |
Życie prywatne
W życiu osobistym Dariusza Michalczewskiego odegrało rolę kilka znaczących relacji. Jego pierwszą małżonką była Dorota Chwaszczyńska, z którą wziął ślub 17 października 1987 roku. Ich małżeństwo zakończyło się rozwodem w lipcu 1991, jednak para ponownie postanowiła związać się ze sobą, co miało miejsce 19 marca 1995 roku. Ich związek zakończył się rozwodem po raz drugi 30 listopada 2004. Z tej relacji para doczekała się dwóch synów: Michała, który urodził się w 1987 roku, oraz Nicolasa, urodzonego w 1991 roku.
Od 2006 do 2008 roku związany był z Patrycją Ossowską, z którą spotykał się od roku 2000. Kolejnym ważnym krokiem w jego życiu osobistym było małżeństwo z Barbarą Imos, które miało miejsce w kwietniu 2009 roku. Para ma wspólnego syna Dariusza, urodzonego w 2009 roku, oraz córkę Nel, która przyszła na świat w 2015 roku.
Filmografia
Filmografia Dariusza Michalczewskiego jest ciekawym zbiorem jego dokonań w świecie kina.
- 1998: Tatort – Bienzle und der Champion,
- 1999: Modern Talking 1998/1999,
- 2004: Der Tag der Ehre – Entscheidung im Boxring,
- 2005: Sąsiedzi,
- 2006: Tiger,
- 2007: Nie ma takiego numeru.
Każdy z tych filmów przyczynia się do jego różnorodnej kariery artystycznej.
Udział w telewizyjnych programach rozrywkowych (wybór)
Dariusz Michalczewski to jedna z najbardziej znanych postaci w polskim sporcie, który swój wpływ wykraczał daleko poza ring bokserski. Nie tylko odnosił spektakularne sukcesy na arenie międzynarodowej, ale również brał udział w licznych programach telewizyjnych, które przyczyniły się do jego popularności. Oto niektóre z wybranych programów rozrywkowych, w których wystąpił przez lata.
- 2003: Jak łyse konie w TVN,
- 2004: Rozmowy w toku w TVN,
- 2005: Mamy Cię! w TVN,
- 2006: Szymon Majewski Show w TVN,
- 2007: Dzień kangura – Polsat,
- 2008: Piotr Bałtroczyk na żywo – Polsat,
- 2009: Wojownicy – Polsat Play,
- 2009: Szymon Majewski Show w TVN,
- 2009: Cribs w MTV,
- 2009: Jazda figurowa w TV4,
- 2010: On i ona – Polsat,
- 2010: Zacisze gwiazd – TVP1,
- 2010: Dzień z mistrzem – Orange Sport,
- 2010: Grunt to rodzinka – Polsat Café,
- 2010: Męski Punkt Widzenia – Polsat Café,
- 2011: Paula Flashing Lights – iTV,
- 2011: W roli głównej – TVN Style,
- 2012: Czempioni w Plusie – Canal+ Sport,
- 2012: Prawdę mówiąc – TVP Info,
- 2012: Granice kariery – Polsat Play,
- 2013: Reporter Polski – TVP2,
- 2013: As wywiadu – Sport Klub,
- 2013: Kultowe rozmowy – TVP3,
- 2014: As wywiadu – Sport Klub,
- 2015: Paranienormalni Tonight – TVP2,
- 2021: Turbo Kozak – Canal+ Sport.
Programy zagraniczne
- 1998: Die Ulla Kock am Brink Show,
- 1999: Die Lotto-Show,
- 1999: Ein Herz für Kinder,
- 2000–2005: NDR Talk Show,
- 2001: Klinikum Berlin Mitte – Leben in Bereitschaft,
- 2003: Rent-a-Pocher,
- 2003: Das aktuelle Sportstudio,
- 2003: Menschen bei Maischberger,
- 2005–2008: Die Johannes B. Kerner Show,
- 2005: TV total (odc. Wok-WM #3),
- 2005: Rent-a-Pocher,
- 2006: Pochers WM-Countdown,
- 2006: Panda, Gorilla & Co.,
- 2007: Entern oder Kentern,
- 2007: TV total (odc. McFit Fight Night),
- 2008: TV total (odc. Autoball Europameisterschaft),
- 2014: Markus Lanz.
Teledyski
- 1995: „No Mercy” – Marky Mark,
- 2012: „So Wat U Wonna Do?” – DOD (Kaszalot, Zawodnik) feat. Hurragun Crew (Wojtas, Sensi, Tytson) & Liroy,
- 2024: „Bezdroża” Sylwia Grzeszczak cover – Katarzyna Zarkesh.
Udział Dariusza Michalczewskiego w telewizyjnych programach rozrywkowych jest doskonałym przykładem na to, jak sportowiec może wykorzystać swoją popularność i zyskać sympatię publiczności poprzez różne formy mediów. Od występów w programach krajowych po gościnne występy w telewizji zagranicznej, jego osiągnięcia na małym ekranie są równie imponujące jak te na ringu.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Tomasz Aftański | Stanisław Stefański (żeglarz) | Piotr Graban | Jolanta Samulewicz | Adam Duda | Mariusz Podkościelny | Jerzy Jastrzębowski (trener) | Artur Szeliski | Andrzej Salach | Adam Kolasa | Hermann Salomon | Karolina Chlewińska | Irena Więckowska | Maja Tokarska | Szymon Jakubiszak | Mariusz Malinowski (piłkarz) | Karolina Szwed-Ørneborg | Maciej Łasicki | Maciej Kostrzewa | Dieter HoffmannOceń: Dariusz Michalczewski