Dom Zdrojowy w Jelitkowie

---

Historia

Historia Domu Zdrojowego w Jelitkowie sięga lat 1907-1909, kiedy to został zbudowany przez miejskie władze Oliwy. Powstał on w miejscu wcześniejszej, niezbyt trwałej zabudowy kąpieliska, które nie spełniało oczekiwań mieszkańców i odwiedzających. Obiekt, zlokalizowany na terenie Parku Zdrojowego, oferował restaurację, bufet kawowy oraz sale, które były przeznaczone do wypoczynku. Dodatkowo, w budynku znajdowały się drewniane łazienki, zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn.

Warto wspomnieć, że projekt tego obiektu wyszedł z pracowni znakomitego architekta Kurta Arnheima. Jego praca objęła eleganckie i funkcjonalne rozwiązania, które miały na celu zapewnienie jak najwyższego komfortu dla gości.

Po zakończeniu II wojny światowej, która nie zniszczyła tego historycznego budynku, w obiekcie zaczęła działalność restauracja o nazwie „Szalanda”, a później „Jelitkowska”. W 1993 roku, przestrzeń ta zyskała nową atrakcję gastronomiczną, gdy ulokowano tu restaurację „Parkowa”. Sytuacja ta przyczyniła się do dalszego rozwoju tego miejsca jako jednego z kluczowych punktów na mapie Jelitkowa.

Architektura

Budynek, który ma formę prostokąta z zaokrąglonymi narożnikami, wzbogacony jest o ryzalit oraz przybudówkę, która znajduje się na południowo-wschodniej ścianie. Obok głównej bryły znajduje się także przybudówka przypominająca kształtem ostrogę, działającą jak połowa ośmioboku. Pomimo tego, że budynek główny charakteryzuje się jedną kondygnacją, to jednak jest podpiwniczony i posiada poddasze. Warto zwrócić uwagę, że piwnica oraz część parteru zbudowane są z cegły, natomiast inna część to mur pruski.

Układ sal wewnętrznych jest dość złożony, gdyż łączy w sobie różnorodne pomieszczenia, w tym kuchenne oraz konsumpcyjne. W 1984 roku obiekt został wpisany do wojewódzkiej ewidencji zabytków, co podkreśla jego wartość historyczną i architektoniczną.

---

Oceń: Dom Zdrojowy w Jelitkowie

---