Zygmunt Chychła

Sport i rekreacja

Zygmunt Chychła, urodzony 5 listopada 1926 roku w Gdańsku, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego sportu. Jego niezwykła kariera bokserska przyniosła mu nie tylko uznanie, ale także wielki złoty medal olimpijski, który był pierwszym takim osiągnięciem dla Polski po zakończeniu II wojny światowej.

Chychła zmarł 22 września 2009 roku w Hamburgu, pozostawiając po sobie trwały ślad w pamięci miłośników boksu oraz wszystkich, którzy śledzą polski sport. Jego sukcesy stanowią inspirację dla kolejnych pokoleń sportowców.

Życiorys

Zygmunt Chychła, syn Józefa, swoje pierwsze kroki w boksie stawiał w 1939 roku w klubie Gedania. Niestety, po wybuchu II wojny światowej, został pozbawiony obywatelstwa gdańskiego przez niemieckie władze. W 1944 roku, przymusowo wcielony do Wehrmachtu, znalazł się we Francji, gdzie zdezerterował. Wkrótce potem trafił do 2 Korpusu Polskiego pod dowództwem generała Władysława Andersa, walcząc we Włoszech, a do ojczyzny powrócił w 1946 roku.

Jest czterokrotnym mistrzem Polski, tytuły zdobył w latach 1948, 1949, 1950 oraz 1952, w kategorii półśredniej. W 1947 roku zadebiutował w reprezentacji kraju, pod okiem Feliksa Stamma. W roku 1948 dotarł do ćwierćfinału igrzysk olimpijskich w Londynie, gdzie przegrał z włoskim bokserem Alessandro D’Ottavio.

W 1951 roku zdobył mistrzostwo Europy w Mediolanie, co zaowocowało tytułem najlepszego polskiego sportowca roku w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”. Jego kariera sportowa osiągnęła szczyt w 1952 roku, podczas igrzysk olimpijskich w Helsinkach, gdzie zdobył złoty medal, pokonując reprezentanta ZSRR Siergieja Szczerbakowa. W drodze do finału, Chychła triumfował również nad mistrzem olimpijskim z Londynu oraz mistrzem Europy z Oslo, Júliusem Tormą (Czechosłowacja).

Po powrocie z Olimpiady, niestety, dowiedział się o swojej chorobie – gruźlicy. Choć planował wycofać się ze sportu, polskie władze sportowe zmyliły go, sugerując, że jego stan zdrowia się poprawił. Złoty medal zdobyty na mistrzostwach Europy w Warszawie w 1953 roku był ostatnim sukcesem sportowca, który z powodu lekkiego zaniedbania w leczeniu, zmagał się z rozwijającą się chorobą. Ostatecznie zakończył karierę w tym samym roku, w wieku 30 lat.

Po zakończeniu kariery, Zygmunt Chychła poświęcił się nauczaniu młodzieży boksu, prowadząc zajęcia w Gdańsku, Lęborku oraz Gdyni. W 1972 roku osiedlił się w Niemczech. W swojej karierze w reprezentacji Polski wystąpił 17 razy, z czego wygrał 15 walk, a 2 przegrał. Całkowity bilans jego walk to 264 stoczone starcia, z których 237 wygrał, 12 zremisował, a 15 przegrał.

W 1953 roku odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi za osiągnięcia w dziedzinie kultury fizycznej i sportu. W 2003 roku miasto Gdańsk przyznało mu tytuł Honorowego Obywatela. Zygmunt Chychła zmarł w Domu Seniora w Hamburgu. W 2014 roku Polski Związek Bokserski ogłosił, że rok ten będzie rokiem Zygmunta Chychły.

Oceń: Zygmunt Chychła

★★★★★
Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:15